Goezot in 't Hofke Festival (Blues in 't Hofke) Oud-Turnhout - 04 juni 2023 report & photo credits: Freddie info organisatie: Goezot © Rootsville 2023

Vorig jaar verhuisde 'Goezot in 't Hofke' van het erfgoedcentrum 'Hofke van Chantraine' richting dit complex aan het 'Zweepes Ven' op de Oude Arendonkse baan 73, en ook nu zakken we naar deze mooie locatie af. Een weekender met niets dan aanstekelijke muziek en op zaterdag is dit zoals vanouds weerhouden voor 'Roots in 't Hofke'. Vandaag een programma met liefst acht bands en met tussendoor de 45's van spinner DJ Rudy.

Als headliner is er dit jaar Jason Ringenberg. Absolute highlights zullen er ook zeker zijn Miss Tammi Savoy feat. Don Diego Trio en met McKinley James krijgen we een klasbak die sinds 'Gevarenwinkel 2022' helemaal gekend is in België. Verder is er nog het aangename weerzien met Joakim Tinderholt. Uit Frankrijk is er Theo Lawrence en met Minko met de gebroeders Ciggaar is er een primeur voor België. De aftrap wordt gegeven door niemand minder dan Jake La Botz. We zouden kunnen stellen van das teen en taander he!

Zoals steeds op post met een konvooi uit 'Gevarenwinkel' en dan is het eerst tijd voor wat 'Golden Girls' alvorens onze voelsprieten uit te steken naar het podium. Of zoals ze hier zeggen t'is al neur de kloeute. De bezoekers die de meeste kilometers hadden afgelegd om naar hier te komen, die prijs ging naar de mensen uit Hawaï en dan zullen het wel een slordige 7.500 'miles' geweest zijn in vogelvlucht.

Het is daar dat rond de klok van 01.30 PM Jake La Botz van start zal gaan. Singer/songwriter Jake La Botz speelt met roots doordrenkte muziek die zijn tijd weerspiegelt door op te treden in straten, bars, kerken en zelfs tattooshops. Je hoort ook de verschillende plaatsen waar La Botz heeft gewoond in zijn muziek, inclusief zijn tijd in New Orleans, de Mississippi Delta en zijn geboorteland Chicago, waar hij als jonge man verwantschap vond met enkele van de laatste vooroorlogse bluesmannen uit het tijdperk van David "Honeyboy" Edwards, "Homesick" James en "Maxwell Street" Jimmy Davis.

Jake La Botz is een graag geziene gast hier bij 'Goezot' en bemande zo ook reeds de 'Riverside Stage' op de vorige locatie. In 2020 trad hij voor hen op met aan zijn zijde de Duitse formatie 'Smokestack Lightnin'' waar we toen ook met 'Rootsville' present voor tekende. In zijn bagage voor dit jaar steekt zijn laatste album 'Hair on Fire' welke hij vorig jaar op de markt bracht. Wij zijn er klaar voor dus ik hoop Jake ook. Als kers op de taart tekende Bernd Batke en zijn 'Smokestack Lightin' ook nu weer present.

Jake La Botz opende zeer sterk hier vandaag in 't Hofke' met onder meer 'Let It Fall' uit zijn laatste 'Hair On Fire' album. Maar ook met oudere nummers zoals 'Hobo On A Passengers Train' uit 'Sunnyside' van 2017 en 'Hey Bigfoot' uit het album 'They're Coming For Me' uit 2019 dede de eerste bezoekers van deze 'Goezot in 't Hofke' meteen aandachtig luisteren. Het hoeft gezegd deze 'Jake La Botz' opende sterk, heel sterk en zo kregen we ook nog de titeltrack uit zijn laatste album en sloot hij zo af met 'This Comb' uit 2019. Niet alleen Jake's hair was on fire maar ook 'MC' Peter en die mocht dan al meteen de verdere aankondiging maken.

Daarna is het de beurt aan 'DJ Rudy' die in de voormalige 'Riverside Stage', nu gedoopt tot 'Swamp Stage' zal zorgen voor de opperbeste sfeer tijdens de change-over.

Op het podium is het nu de beurt aan 'Minko'. Dit is het nieuwe project van de gebroeders Dusty & Darryl Ciggaar. De band werd aangevuld met Nick Croesen bassist Tammo Deuling, met wie we vorig jaar op 'Blues in Schoten' reeds kennis kwamen te maken als vervanger van Ronald Tilgenkamp bij het 'Dry Riverbed Trio'. Ze brengen voornamelijk eigen werk dat deze 'Minko' dan weer omschrijven als ‘Mighty Fine Blues, Juicy Roots & onvervalste Country Soul’...hoe, geen Jazz ;-). Jawel hoor want sommige nummers brachten ons daadwerkelijk in een jazzy sfeer.

Zoals we weten van Dusty & Darryl Ciggaar is een playlist iets 'vies' en kon de 'DHL' van Goezot zo ook niets aanleveren. We zijn niet van 'Sabam' maar toch herkenden we een ietwat nieuwere versie van hun 'Chained and Bound' uit 2019. Tammo Deuling mocht zo ook het woord voeren en met 'I'm Your Puppet' van James en Bobby Purify kregen we zelfs wat soul uit 1966. Ook een met reggea geïnfiltreerd deuntje paste goed op deze zonnige dag.

Tijd dan om een eerste maal McKinley James aan het werk te zien op de 'Swamp Stage'. We mogen wel stellen dat dit het festival van 'McKinley James' zal zijn want naast zijn aantreden hier tijdens de change-over zal hij morgen dan het hoofdpodium bemannen. Vorig jaar had hij mede door als voorprogramma te spelen met 'The Mavericks' 'dit gezelligste festival van de Kempen links moeten laten liggen maar gelukkig was hij zo dat jaar de revelatie van 'Gevarenwinkel'. Dit jaar zou het de Goezot' festival van McKinley James gaan worden met liefst 3 mini sets vandaag en een full concert morgen on the mainstage.

Geboren en getogen in Webster, New York, niet ver van Rochester, verhuisde James nog geen vijf jaar geleden met zijn gezin naar Nashville. Ze zijn altijd al een muzikaal stel geweest. Zijn vader, voormalig 'Los Straitjackets' en 'JD McPherson' drummer Jason Smay, is de andere helft van de band.

Je kan met reden stellen dat dit het hottest dynamite duo is dat er heden ten dagen op onze podia te zien is. De technische bagage van deze youngster is enorm en het gemis van een ander instrumentarium is gewoon onbestaande. Dit genie hoefde enkel te openen met 'Please Be Mine' en zo werd de swamp stage meteen overrompeld. Nummers als 'Right On Time' en het prachtige soulbluesje 'Lonely Without You' uit zijn album 'By My Side' deden de rest en zo heeft tourmanager Tom Brando sinds vorig jaar meteen goud in zijn handen.

De daarop volgende gast is Theo Lawrence. Deze rocker met Frans en Canadese roots heeft een tijdje in Austin TX. verbleven maar is nu terug thuis in zijn 'Bordeaux'. In de VS nam hij zijn album 'Chérie' op welke hij eerder dit jaar uitbracht in Europa. Theo laat zich begeleiden door Thibault Ripault (gitaar), Bastien Cabezon (drums), Olivier Viscat (bas) en Julien Bouyssou (keyboards). Thibault was evenwel de Belgische grens niet over kunnen steken wegens verlies van zij identiteitskaart. De stand-in die werd dan maar Dusty Ciggaar en die weet wel weg met wat country.

Zijn album 'Chérie' staat onherroepelijk in de spotlight en zo opent deze 'Theo Lawrence' dan ook meteen met 'California Poppy'. Mooi om luisteren maar festival gewijs gaat er misschien wel wat verloren van deze country sound waar we in verloren era voor de radio zaten gekluisterd. Ook 'The Universe is Winding Down' komt uit dat prachtige album.

'Baby Let's Go To Bordeaux' is dan weer eentje uit zijn 'Sauce Piquante' van 2019, net als 'N.O.I.S.E'. Zijn afsluiters waren uiteraard 'Chérie' uit dat stijlvolle album maar ook 'Adeliata' uit zijn vorige album blijft waarschijnlijk nog door zijn hoofd spoken.

Terug naar de 'Swamp Stage' voor een intermezzo met DJ Rudy alvorens we op het grote podium het blije weerzien gaan beleven met de Noorse roots-rocker Joakim Tinderholt. Mijn eerste kennismaking met dit Noors fenomeen dateert van 'Sjock' editie 2017. Zijn vertolking van Johnny River's 'Poor Side Of Town' uit 1966 bleef voor altijd in mijn geheugen gegrift. Joakim was hier ook al te gast in 2018. Zijn albums 'You Gotta Do More' uit 2014 en 'Hold On' uit 2017 liggen bij mij steevast binnen handbereik.

Zijn nummers blijken nog steeds dezelfde uit zijn twee albums maar geen kat die daar hier op den hof aanstoot aan neemt. Nummers als 'Touble Up The Road' en 'Anythings Is Better Than Nothing' blijven fris en smaakvol en zo komt den hof weerom onder stoom te staan. Onwaarschijnlijk hoe aanstekelijk deze Noor altijd blijft.

Ook zijn band blijft nog steeds trouw zweren aan Joakim zoals de al 20 jaar bij hem spelende bassist en producer William 'Bill' Troiani. Met 'Jungle Bo' weten zijn fans dat een Bo Diddley ritme er zit aan te komen . 'Stumblin' and Fumblin' en het mooie 'I Need A Woman (Cause I'm A Man)' komen uit het album 'You Gotta Do More' uit 2015. 'What About Love' uit zij album 'Hold On' van 2017, daarvoor gin hij grasduinen in het arsenaal van Freddie King.

En dan, dan was er dat kiekebisj nummer 'Poor Side Of Town' waarbij Eric Schellens en ikzelf dezelfde reactie hadden. Mooi Mooi Mooi! Het werd vervolgens een grote uitzwaai hier in 't Hofke met Tarheel Slim zijn 'Number 9 Train' uit 1958 met een bruggetje naar dat geweldige surfje 'Rumble' van Link Wray. Die prachtige single 'Love is A 4 Letter Word' uit 2019 kregen we ook nog en op de tonen van 'I Got Loaded' werd het hofke zo één grote dansvloer. Uiteraard heeft deze Joakim Tonderholt een bisser verdient en dat dacht ook 'MC Peter'. Dat werd dan 'I Gotto Do More' en zo kijken we in het najaar al uit naar zijn lang verwachte nieuwe album.

Alsof de pret niet meer op kan staat McKinley James klaar om samen met zijn vader ons voor een tweede maal te plezieren. We krijgen dan ook nooit genoeg van deze klasbak.

Iedere grootheid in de blues heeft een gitaar met een naam, remember 'Lucille'. Zo ook dit aanstormend talend wiens Gibson de naam 'Annie Mae' werd gedoopt, I need you night and day, Annie Mae. Ook nu werden we weerom ingedompeld in de rhythm 'n blues en soul met nummers als 'Love (Can Make You A Fool)'.

Na een zoveeslte muzikaal delirium maken we ons op voor Hot Club Of Cowtown. Dit trio bestaat uit Elena James (fiddle & vocals), Whit Smith (guitar & vocals) en Zack Sapunor (contrabas & vocals'. Zij brengen ons naar de levendige wereld van 'Western Swing'. Sinds het begin in de late jaren 1990 is de ster van de Hot Club of Cowtown blijven stijgen dankzij de reputatie van verbluffende virtuositeit en onvergetelijke liveshows. In 2008 brachten ze 'The Best Of Hot Club of Cowtown' uit en hnu hebben ze 'Hot Club of Cowtown Live from Belfast' (2023) in hun merchandising zitten. Hun aantreden op 'Ripspique' hek ik helaas moeten skippen wegen een te drukke agenda maar alles zal dit goedmaken met hun verschijning hier op de mainstage van 't Hofke.

Dat het zou swingen, dit stond buiten kijf zeker met de opener en traditional 'Ida Red' waarmee 'Bob Wills and his Texas Playboys' in 1938 al de charts mee wiste te bestormen. Deze 'Hot Club Of Cowtosn' brachten het ui in 2003 op hun album 'Continental Stomp'. Uit hun album 'The Finest Hour Songs That Ended WWII' krijgen we onder meer 'Besame Mucho' en uit 'Midnight On The Trail' van 2016 het ambiance brengende en floorfiller 'Cotton Eyed Joe' en zo was deze 'Ho'f hier vandaag 'The Barn To Be'.

Met het programmeren van deze uitstekende stringband zit er hier op zaterdag dan genoeg variatie in deze 'Roots in 't Hofke'. 'Big Balls In Cowtown' uit 2010 en de instrumentale nummers 'Hoedown Lowdown' en het afsluitende 'Ragtime Annie' maakten dan dat we weer dorst kregen, heel veel dorst.

Voor wie er niet genoeg kan van krijgen, ja hoor McKinley James gaat vandaag nog een laatste maal de 'Swamp Stage' op stelten zetten en weerom zat de tent weer boesjevol.

'Big News' nu. Die van 'Goezot' hebben niemand minder dan Miss Tammi Savoy weten te strikken voor deze 'Roots in 't Hofke'. Met als begeleidingsband niemand minder dan het Don Diego Trio kan dit niet anders dan een 'Big Bang' geven. Tammi Savoy is een bekroonde, in Chicago gevestigde International Retro en Vintage-zangeres. Swingende soul, jazz, blues, jumpblues en meer.

Stel je een vrouw voor met een krachtige, soulvolle stem die de klassieke R&B- en rock'n'roll-geluiden uit de jaren 40, 50 en vroege jaren 60 nagelt. Combineer dat met een geweldige podiumpresentatie die gepaard gaat met een perfecte visuele naleving van de vintage-stijl uit het midden van de eeuw. Voeg daarbij nog het enthousiasme van Don Diego en zijn trio en je weet dat deze show adembenemend zal worden.

Met nummers als 'Night Train' en 'Love Is A Funny Things' belanden we zo in de era van ol'school rhythm 'n blues zoals we die kennen van diva's als Ruth Brown. Don Diego en zijn trio past perfect bij deze sound van 'Tammi Savoy' en zo voelde het hemels. Met 'I Want To Do More' en 'That's Why I Cry' werden de popcorn liefhebbers onder ons dan weer naar een 'Delirium' gebracht.

Krijgen we ook nog het onvergetelijke 'Them There Eyes', eentje uit 1930 en werd geschreven door Maceo Pinkard, Doris Tauber en William Tracey en voor Billie Holiday' die het in 1939 dan pas kwam op te nemen. Van 'LaVern Baker' is er dan die enorme hit 'Jim Dandy' uit 1955 en zo weten we dat we oud aan het worden zijn maar gelukkig zijn er nog sterren als deze Tammi Savoy die deze herinneringen levendig blijven houden. Op het rhythm 'n bluesje 'Should I Ever Love Again' waar sister 'Wynona Carr' in 1957 een chartbuster mee scoorde antwoorden Dirk B en ik uiteraard volmondig ja ;-) Miss Tammi Savoy, she made my day!

Eerlijk maar waar! Vorig jaar was het voor mezelf de eerste keer dat ik met de cowpunk van Jason Ringenberg live kon beleven. Dit gebeurde weerom op 'Sjock 2022'. Deze Amerikaanse rocker was toen in het gezelschap van Walter Broes en Piet De Houwer van de 'Seatsniffers' en zo was het moment aangebroken voor Marc van Goezot om Jason te strikken voor deze 'Goezot in 't Hofke' editie 2023.

Als voormalige frontman van 'Jason & The Sorchers' heeft hij al meer dan zijn deel van de muzikale geschiedenis geschreven. Zijn laatste album 'Rhinestoned' dateert van 2021. Maar het begon met 'The Sorchers' allemaal met 'Reckless Country Soul' uit 1982. Zijn eerste solo album kwam er in 1992 met 'One Foot in The Honky Tonk'. Vandaag krijgt hij net als op Sjock weer ondersteuning van Walter Broes en Piet De Houwer en met bassist Danté Declercq.

Binnenkomer is 'Lost Highway' en voor diegene die niet westen wat Cowpunk is, die weten het nu. Strak ritme houden Jason Ringerberg en zijn Belgische 'Barnstormers' aan met songs als 'Greetings From Nashville' en 'Lookin' Back Blues'. Ook zijn 'Link Wray' uit 2004 wordt hier vanavond niet vergeten en zo kan het spreekwoordelijke dak er hier af vanavond.

Opewepend zijn zeker ook 'God Bless The Ramones' waarbij Jason dan weer even solo gaat en niet in het minst ook 'Honly Tonk Maniac From Mars'. Met 'Broken Whiskey Glass' en 'White Lies' zit het wildste concert komt deze 'Roots in 't Hofke' dan aan zijn einde. Al krijgen we als bisser ook nog 'If Money Talks' maar daarvoor moet hij eerst langs de kassa voorbij gaan. Arrè, zoewaait zemme dan ok wèral en zit zo deze zaterdag er al weerop. Voor ons is er nog de after-party in de voetbal kantine op de camping en die zal ook weer een paar uurtjes in beslag nemen.

oewek gezien...

de bloem van ....'t Hofke

Tommeke, Tommeke wa doede toch :-)

het openlucht zwembad van Aaw-Turnawt

twee voorzitters aan den drank

dinner for two (not he movie)

merde, pas 'The Devil's Barkers', das zaaiek van boeremie

tot morgen, tot 'Blues in 't Hofke'